Zwalczanie chwastów w rzepaku

Środki ochrony roślin są substancjami chemicznymi stosowanymi do niszczenia, odstraszania lub ograniczania liczebności szkodników i chwastów w celu ochrony upraw przed uszkodzeniem.

Insektycydy są stosowane do zwalczania szkodliwych owadów, herbicydy są stosowane do zwalczania chwastów i innych niepożądanych roślin, fungicydy są stosowane do zwalczania grzybów i pleśni, a środki nicieniobójcze są stosowane do zwalczania nicieni. Tam gdzie odporność szkodników nie stanowi problemu, opryski są ogólnie bardzo skuteczne w zwalczaniu szkodników.
W razie potrzeby można szybko wdrożyć taki specyfik przy minimalnym opóźnieniu. Środki ochrony roślin można stosować na dużych obszarach w celu zwalczania dużych populacji szkodników czy dużych obszarów występowania chwastów.

Stosowanie takich produktów jest często opłacalne, szczególnie jeśli alternatywy wymagają dużego wzrostu siły roboczej u ludzi do zwalczania chwastów poprzez pielenie ręczne czy mechaniczne.

Środki chemiczne są stosowane, gdy nie są dostępne skuteczne alternatywy lub nie są one wystarczające, aby powstrzymać populacje szkodników przed osiągnięciem zagrażających plonom poziomów. Nacisk kładziony jest na maksymalizację korzyści i zalet przy jednoczesnym zminimalizowaniu potencjalnego ryzyka podczas stosowania oprysków. Ilekroć konieczne jest zastosowanie środków na chwasty, wybór substancji chemicznej powinien być zgodny z etykietą preparatu oraz wszystkimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi. Tam, gdzie jest to możliwe, należy stosować środek, który jest najmniej toksyczny dla ludzi i innych organizmów niebędących przedmiotem zwalczania, taki jak herbicyd do rzepaku ozimego.

W celu osiągnięcia lepszej lub całkowitej kontroli szkodników mogą pojawić się problemy z ich odpornością, ponieważ opryski są stosowane częściej i przy wyższych dawkach. Te taktyki spowodowały wzrost selekcji naturalnej szkodników i chwastów. Osobniki naturalnie odporne w populacji szkodników są w stanie przetrwać opryski, rozmnażać się i przekazać następnemu pokoleniu cechę oporności. Z każdym kolejnym pokoleniem populacje szkodników stają się coraz trudniejsze do kontrolowania w porównaniu z wcześniejszymi generacjami.